سنکا، فیلسوف یونانی یه جمله داره با این عنوان: To suffer before it is necessary is to suffer more than is necessary. رنج کشیدن زودتر از موعد، یعنی رنج اضافه. بارها شده کاری رو می‌خوام انجامش بدم و عقبش می‌ندازم، احساس این رو دارم که اگر خوب انجامش ندم چی و... این در حالی هست که بعد از انجام می‌بینم خیلی راحت‌تر از چیزی بود که تصور می‌کردم. و اون‌همه استرس و به تاخیر انداختن، بی‌دلیل بوده. یا مثلاً قراره با یه نفر مکالمه‌ای داشته باشم که فکر می‌کنم ممکنه سخت باشه. از یکی دو روز قبل، ذهنم پر می‌شه از فکرای منفی، سناریوسازی و... یا پروژه‌ای که هنوز شروع نشده ولی تو ذهنمون سناریوی شکستش رو بارها مرور می‌کنیم. یا هنوز جلسه‌ای برگزار نشده، ولی داریم نگران می‌شیم که نکنه خوب پیش نره یا کسی ناراضی باشه. تا صبح می‌تونم از این مثال‌ها بنویسم ولی موضوع این هست که وقتی هنوز چیزی اتفاق نیفتاده، لازم نیست رنجش رو توی ذهنمون تجربه کنیم. اگه قراره سختی‌ای باشه، همون موقع بهش فکر می‌کنیم و براش راه‌حل پیدا می‌کنیم. نه از قبل. ✳️ نگرانی زودتر از موعد، فقط رنج اضافه‌ست. الان که دارم این رو می‌نویسم کماکان این فکرها و رنج‌ها قبل از اینکه نیازی بهشون باشه، تو فکرم میاد اما تکرار و تکرار این جمله چیزی هست که کمک کرده این اتفاق کمتر بیفته ویا زمانی که خودم رو در این وضعیت می‌بینم، یادآوریش باعث بشه فکر و ذهنم آزاد و آروم بشه.